Wat Paul Zweverink mij niet vroeg

Hoezeer sport met onze maatschappij verweven is bleek afgelopen week.

Vanuit de landelijke media worden we steeds meer gedwongen te kiezen: Cruijff of van Gaal.

Hoewel ik van Gaal wél , en Johan Cruijff niét persoonlijk heb meegemaakt denk ik dat het jammer is dat ze beiden niet over hun schaduw heenstappen, want ze hebben complementaire eigenschappen. Cruijff lijkt me moeilijk in samenwerkingsverbanden, maar verrijkte wél weer onze taal de afgelopen week met het woordje “keurschijf”, waarmee hij bedoelde dat hij niet in een keurslijf gestopt wilde worden.

Na “de verdediging leek wel geitenkaas” is dit weer een mooie. Louis daarentegen kan wel wat mediatraining gebruiken, mocht Paul Zweverink mij daar onverhoeds weer eens naar vragen. Je bent als trainer domweg het uithangbord van een club. Kijk maar hoe mooi Frank Rijkaard eerst en Pep Gardiola het nu bij Barcelona doen. Fatsoenlijke woordvoering en omgaan met de pers doen ertoe en misstappen kunnen grote gevolgen hebben, nietwaar Maurinho?

Rubingh: verbanden....

Dat “Voetbal Verbindt”en welke (ook sociale) invloed clubs op maatschappij en regio hebben, werd deze week van alle kanten, door marketing-guru's, politici, bestuurders en toehoorders benadrukt. Op het symposium daarover in Veendam werd duidelijk hoeveel de KNVB overkoepelend al doet, maar ook hoezeer het nog broze SC Veendam toch maar mooi de wijken intrekt, bejaardentehuizen bezoekt en de jeugd aan het lezen zet, samen met de bibliotheken in Oost-Groningen.

Berend Rubingh liet overigens ook een “andere kant” van de invloed van de clubs en sportmerken (Nike c.s.) zien: Barcelona, de meest aansprekende club ter wereld, heeft wél een schuld van nu 364 mln euro en maakt dit jaar een verlies van 21 mln.”We leven op de pof” zei Berend in de wandelgangen. 

Dr. Gerard van Keken liet een confronterende sattelietfoto zien, die mooi aansloot bij het betoog van 2e kamerlid Betty de Boer in het Dagblad, eerder deze week: de (helle) verlichting van Europa met daarin de donkere plekken van Zeeland en Groningen. “Wees blij met die onbevlektheid”, zei Gerard terwijl Betty hetzelfde op een heel andere plek op een heel andere manier betoogde: “het creatieve platteland...wees er trots op” Misschien worden “duisternis” en “stilte” ooit wel producten die je moet kopen...

Duister Zeeland...duister Oost-Groningen....

Ook mooi waren de voorbeelden hun clubs hun "cultstatus" (St. Pauli) of juist hun historie willen uitdragen, zoals Vitesse, dat met een campagne die teruggrijpt naar de oorlog (V voor Vitesse), zich wil wapenen tegen een al té Oost-Europees imago (http://www.vitesse.nl/voorvitesse/).

Hoezeer voetbal verbindt bleek ook uit de ontroerende presentatie van FC Groningen m.b.t. de samenwerking met het G-voetbal. Hiermee is de FC de eerste eredivisieclub die een verbintenis aangaat met gehandicaptenvoetbal. De sociale cohesie van de FC moet opnieuw niet onderschat worden. De club maakte deze week melding van een voorzien en relatief klein verlies, maar de waarde voor Stad & Ommeland ook op dat gebied is niet in euris uit te drukken. Bovendien geven Hans Nijland, Erik Mulder en hun MT jaar in jaar uit blijk van een zorgvuldig, realistisch maar ook sociaal beleid. Wij hier in het Noorden zijn misschien wel te nuchter en te bescheiden om daar echt uitbundig over te doen. Maar je wilt niet ruilen met besturen uit Barcelona en Amsterdam, om maar wat te noemen.

In Groningen: grootste criterium ter wereld?

Wat ook een sportieve- en grote sociale impact kan hebben is het voorgenomen “Grootste Wielercriterium ter wereld”, dat (o.v.) 6 september 2012 gepland staat in Groningen. Naar een idee van de journalisten Dick Heuvelman en Kasper Dijk hebben een niet nader te noemen communicatiebureau en Jan Strating van ZOZ de stoute schoenen aangetrokken en hebben betrokkenen inmiddels lof geoogst bij bestuurders als Max van den Berg, Peter Rehwinkel en Joop Atsma met dit spectaculaire en gedurfde plan: een fietshappening op de drooggelegde ringweg rond Groningen ((24,6 km). 

“Rondje Ring” is de naam van een evenement dat, mits de nodige fondsen, partners en sponsoren op het kleed komen, wel eens iets heel groots kan worden. Een evenement dat naadloos past bij de profilering van Groningen als één van de belangrijkste fietssteden en een belangrijke duurzame component heeft. Het programma is voor jong en oud, voor wedstrijdrijders en (later op de zondag) voor recreanten, elektrische rijders t/m bakfietsen. Ik hoop er volgende week wat concreter op terug te kunnen komen.

Media en campagnes

Ondertussen kunnen we het Dagblad op onze iPad gaan lezen, de campagne daarvoor in en op het Dagblad zèlf was leuk en creatief (“Zoek Jan met de Pad”) maar het is te hopen dat de beoogde doelgroep zich aangesproken voelt door deze wel héél populaire thematiek en de nogal jeugdige vossenjacht in de stad. Al eerder vielen Dagbladcampagnes op door in jeans geklede jongelui met duidelijk zichtbare tattoos. Je kunt je afvragen of het veel te lage marktaandeel in de stad Groningen zèlf, daarmee wordt aangesproken. Immers, het aantal lezers van Volkskrant, Telegraaf, NRC en Trouw samen is in de stad Groningen wat dat betreft veelzeggend hoog.

De eerste inlading van de app is overigens boven verwachting. Nieuwsgierig hoe dit uitpakt. Overigens is juist onder jongeren tussen de 13 en 34 jaar het online-televisie kijken enorm in opkomst: de NPO- en RTL programma’s kregen het laatste jaar 28% meer bezoekers uit die groep.

Overigens gaat er wat mij betreft niets boven een papieren Dagblad, vooral in het weekend wanneer onze hometownkrant op ouderwets groot formaat verschijnt.